چرا مدعیان تصوف و عرفان که ادعای انسان کامل بودن دارند، نمی توانند برای حقانیت خود از مباهله استفاده کنند.
به گزارش فرقه نیوز؛ فارغ از انحرافی بودن تفکرات و اعتقادات فرقه صوفیه گنابادیه به مناسبت سالروز جریان تاریخی مباهله و تطبیق روایات متعدد شیعه و سنی در خصوص این واقعه در تلاشیم برای پایان اختلافات اخیر اسماعیل صلاحی و مصطفی آزمایش دو نفر از مدعیان قطبیت شاخه های مختلف این فرقه انحرافی، راهکار مناسبتی ارائه دهیم تا شاهد پایان‌ِ نامه‌نگاری و بیانیه‌های یکطرفه، بی‌نتیجه و بیهوده باشیم.
مباهله، درخواست لعن و نفرین برای اثبات حقانیت است و بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر کدام ادعای حقانیت دارند. واژه مباهله در اصطلاح به معنای نفرین كردن دو نفر یا دو گروه به یكدیگر است؛ به‌گونه‌ای که افرادی كه با یکدیگر درباره یك مسأله مهم اختلاف دارند از خداوند می‌خواهند كه فرد دروغگو یا ظالم را رسوا سازد و یا بر او عذابی نازل کند.
از نظر كاربردی، مسأله مباهله حكم و مسأله‌ای كلی و عمومی است و می‌توان ادعا کرد باتوجه به شرایط فعلی فرقه صوفیه گنابادیه، کاربرد خاص و ویژه‌ای برای مشخص شدن ماهیت حقیقی درویش وارسته یا حقانیت درون فرقه‌ای شاخه‌های مختلف داشته باشد.
مباهله نه تنها در صحنه هاى مبارزات اعتقادى و اصول دین كاربرد دارد بلكه در فروعات فقهى نیز بابى به همین نام وضع شده است كه مربوط به اختلافات و مشكلات خانوادگى است. این نوع مباهله كه مورد بحث فقهاى اسلامى مى باشد در متون فقهى به نام باب «لعان» معروف است.
باتوجه به اینکه علامه طباطبایی در ظاهر مورد قبول بزرگان صوفیه گنابادیه است و علیرضا عرب یکی از دراویش مطرح در کتاب خود بارها ایشان را مورد تمجید خود قرار داده، در اینجا به سخنان علامه در بحث مباهله اشاره خواهیم کرد:
علامه طباطبائى(ره) در این زمینه اعتقاد دارد هر فردی به پیروى از نخستین پیشواى اسلام، مى تواند در راه اثبات حقیقتى با مخالفان خود به مباهله بپردازد و از خداوند درخواست كند كه طرف مخالف را كیفر بدهد و محكوم سازد.
از آنجا که سخنان و ادعاهای شاخه‌های مختلف فرقه صوفیه گنابادیه از جمله شاخه؛ جذبی، صلاحی و آزمایش با اسلام ناب محمدی (ص) تطابق ندارد و بر انحرافی بودن آن جای هیچ شک و شبهه‌ای نیست، هیچگاه حتی برای اثبات درون فرقه‌ای به مباهله روی نخواهند آورد زیرا از زمان پیامبر صلوات‌الله‌علیه همیشه برخی افرادی سودجو برای سلطه‌ی فکری و اعتقادی بر دیگران ادعاهای مختلفی مطرح می‌کردند و افراد جاهل نیز بدون تحقیق و تفحص پیرو این دسته از افراد سودجو شده و گاه به همین جهت آخر و عاقبت خویش را به تباهی می‌کشاندند.
در نتیجه مباهله تابع شرائط و ضوابطی است كه از هر كس بر نمی‌آید و تنها انسان‌های پاك و وارسته می‌توانند بر علیه مخالفین انجام دهند و از آنجا كه حق یكی است و دین حق، اسلام و مذهب تشیع است، بزرگان شاخه‌های مختلف فرقه صوفیه گنابادیه نمی‌توانند حتی حقانیت درون فرقه‌ای خود را از طریق مباهله به دیگری اثبات کنند.
انتهای پیام/
