عرفان های نوظهور و سبک زندگی

به گزارش فرقه نیوز؛

مقوله سبک زندگی یکی از موضوعاتی است که امروزه افراد بسیاری درباره آن می نویسند و می گویند.

اما کمتر جنبه درون دینی آن مورد توجه قرار می گیرد.

دین اسلام به عنوان دین ماندگار، برای سبک زندگی راهکارهای بسیاری دارد. مسلمان هیچ گاه رها نبوده و برای کوچکترین و ریزترین شئون زندگی خود دستورالعمل دارد

در نوع راه رفتنش، پوشیدنش جنس لباسش، رنگ لباسش، خوردن، نوع خوراکش، زمان خوراکش، مقدار خوراکش، سخن گفتنش، مقدار آن و ......

اما سبک زندگی که اسلام ارائه می دهد هیچ گاه مورد پسند جوامع استکباری نبوده و نخواهد بود.

سبک زندگی یکی از عرصه های بسیار مهم و تأثیرگذار در فرهنگ عمومی است و فرهنگ است که زندگی ما را اداره می کند و به کمک سبک زندگی است که ما معانی رفتار دیگران را درک می کنیم و می توانیم رفتارها را از هم تمییز دهیم

یکی از مهمترین ابعاد مفهوم سبک زندگی این است که دین می تواند به عنوان نیروی برتر، نقش حیاتی در الگوی حیات و نحوه زیستن آدمیان بر روی کره زمین ایفا کند. دین به عنوان نظامی از باورها، ارزش ها و رفتارها می تواند آدمی را برای دست یابی به سبک الهی در زندگی یاری دهد.

سبک زندگی اسلامی بر اساس دین اسلام و تفکر شیعی بنا نهاده می شود. افرادی که این الگو را برای سبک زندگی خود برمی گزینند، هیچ گاه نمی توانند نسبت به اتفاقات عالم بی تفاوت باشند. آنها ریسمان زندگی خود را با خداوند گره زده اند، و کسی که با خداوند اتصال برقرار کند، سرنوشت تمام موجودات عالم برایش اهمیت پیدا می کند.

زندگی به سبک اسلام با زندگی به سبک عرفان های نوظهور به دلیل تفاوت مکتب، هم دارای ریشه متفاوت و هم میوه و محصول متفاوت است. در عرفان های نوظهور زندگی یک ماهیت سیاسی و غیرخدایی و انسان محوری دارد و در اسلام زندگی بر مبنا و پایه توحید شکل می گیرد و به سوی اویی در باطن و ظاهر انسان باید آشکار باشد. اسلام دارای ویژگی و شاخصه هایی است که نمی توان نشانی از آنها را در دین نوین پیدا کرد. آموزه های اسلام:

به زندگی معنی می دهد، آرمان ساز و شوق انگیز است، قدرت تقدس بخشیدن به هدف های انسانی و اجتماعی را داراست، تعهدآور و مسئولیت ساز است.

در مدل سبک زندگی عرفان های نوظهور، عزت نفس از طریق کالا و مصرف به فرد منتقل می شود، اما در مدل سبک زندگی اسلام ارزشمند بودن انسان مورد تأکید قرار گرفته و نفس انسانی بدون توسل به هیچ کالا و شیئی ارزشمند و قابل احترام معرفی شده است و لباس، مقام و نژاد هیچ کدام بر عزت نفس، انسان اثرگذار نیستند.

مصرف اصراف گونه، از آموزه های عرفان های نوظهور است، همان چیزی که غرب به دنبال آن است، مصرف هر چه بیشتر باشد، چرخ کارخانه های بیشتری خواهد چرخید و از این چرخش، ثروت بیشتر بدست خواهد آمد و هر چه ثروت بیشتر اعمال قدرت و استمرار استعمار بیشتر خواهد بود

مصرف، یکی از ویژگی‌های برخاسته از جنبۀ حیوانیّت انسان است. اگر عقل و بینش انسانی، این خواستۀ او را تدبیر و نظارت نکنند، انسان به ورطه نابودی کشیده خواهد شد.

جهان سرمایه داری که از مهمترین حامیان و مبلغان عرفان های نوظهور است بر مبنای بازار و سرمایه شکل گرفته است بر اساس یک تغییر روانشناختی، زندگی انسانی را در شرایط طبیعی مورد تردید قرار می دهد و کسانی که شست و شوی مغزی شده اند برای فرار از تردید خسته کننده زندگی به کالا ها و اشیایی متوسل می شوند که برای او نجات بخش باشند.

جهان سرمایه داری در ترویج عرفان های نوظهور متوقف نشده و به سوی تولید دین نوین جهانی نیز پیش رفته است و اقدامات در خوری نیز انجام داده است.

رسانه یکی از بهترین ابزارهای ترویج عرفان های نوظهور و دین نوین است. اما هیچ گاه مستقیم از این دو مولفه سخنی به میان نمی آورد

تغییر سبک زندگی یکی از مأموریت های جدی رسانه در چند دهه گذشته بوده است.

رسانه در اختیار جهان سرمایه داری است و همان کسانی که عرفان های نوظهور را تولید و ترویج می کنند

امروزه تبلیغات به عنوان یکی از استراتژی‌های بازاریابی تاثیری شگرف بر رفتار مصرف‌ کنندگان و چگونگی انتخاب آنها دارد. تزریق تبلیغات و تحمیل آن بر مخاطبان یکی از کارکردهای رسانه ای است که در حقیقت با گرفتن حس زیباشناختی مخاطب و جایگزینی معیارهای جدید، پیام را منتقل می کند.

اگر کمی در نوع تبلیغات تلویزیون بکنید به خوبی متوجه خواهید شد که این تبلیغات به دنبال تأمین نیاز مخاطب نیستند، بلکه به دنبال آن هستند که در مخاطب نیاز ایجاد کنند.

مصرف در نگاه اسلام مزموم نیست اما اصراف یکی از بدترین کارهایی است که اسلام از آن پرهیز داده است.

سبک زندگی به روش عرفان های نوظهور دقیقا بر خلاف آموزه های اسلام پیش می رود.

جالب اینجاست که مسلمان در این نوع سبک زندگی اصراف می کند اما درکی از اصراف ندارد.

به بهانه مد، ست، و بهداشتی بودن، اصراف می کنند و هیچ گاه از اصراف خود پشیمان نیستند.

سبک زندگی در مدل عرفان های نوظهور یک اکوسیستم حیوانی است تا زندگی مترقیانه انسانی

در مدل سبک زندگی عرفان ها نوظهور انسان تمام اندیشه اش صرف این می شود که تا چه خورم سیف و چه پوشم شتا.

در نگاه اسلامی انسان حی متأله تعریف می شود و در نگاه عرفان های نوظهور و اومانیستی، حیوان ناطق.

بر اساس همین تعاریف در اسلام قرب الهی هدف است و در عرفان های نوظهور، برخورداری این دنیایی.