دیدگاه فرقه حلقه درباره معاد(۲)

به گزارش فرقه نیوز؛

یوم المجادله:

طاهری در توصیف مراحل قیامت به مقطعی به نام مجادله اشاره می کند که انسان هایی که با خود دانش کمال را به همراه نیاورده اند در آن مقطع شروع به محاکمه خدا می کنند:

" افراد زيادي براي زندگي در مقطع قيامت آگاهي و آمادگي ندارند و اين باعث مي‌شود تصوير مبهم و ناآشنايي از اين مرحله مشاهده کنند و يا برخي از آنان ، مانند نابينايان و ناشنوايان به دنبال نوري و صدايي براي برخورداري از امکانات زندگي در اين وضعيت فرا ‌مکان و فرا ‌زمان بگردند و در حسرت ناتواني ، آشفته‌حال باشند. آن‌ها از وضعيت قبل از قيامت (زندگي در مقاطع زمانمند) دانش کمال مناسبي با خود به همراه نياورده‌اند تا بتوانند با شرايط جديد همراه و هماهنگ باشند و اين موضوع آن‌ها را آزار مي‌دهد.به همين دليل ، شروع به اعتراض مي‌کنند.اعتراض آن‌ها براين اساس است که طرح خلقت الهي را ناعادلانه مي‌د انند و همه‌ي طرح‌هاي زيرمجموعه‌ي آن را نامناسب و بي‌فايده تلقي مي‌کنند. بنابراين ، در قالب سؤالاتي به محاکمه‌ي خداوند مي‌پردازند. اين محاکمه عامل ديگري هم دارد که آن را به اوج مي‌رساند.آن‌ها با عظمت «نفس واحد» مواجه شده‌اند و از هم گريخته‌اند. بنابراين، خود را در معرض اين سؤال مي‌بينند که چرا وحدت و پيوستگي با يکديگر را از دست داده و جلوه‌ي حقيقي آدم را در هم شکسته‌اند. اين موضوع باعث مي‌شود که براي توجيه خود، با شدت بيشتري محاکمه را ادامه دهند و نسبت به فلسفه‌ي خلقت اعتراض کنند.در اين وضعيت انسان قصد دارد ديگران را مقصر معرفي کند و با سؤالات و توجيهاتي عدالت خداوند را نسبت به خود منکر شود. او اين بي عدالتي را عامل زيان خود و نشانه‌ي عدم صلاحيت دادگاه قيامت مي‌داند. بنابراين ، توجيه و دفاع از خود را آغاز مي‌کند."(انسان و معرفت ص 253)

طاهری با این توجیهات خلاف نص صریح قرآن، به انسان قدرتی می دهد که خدا را به محاکمه می کشد در حالی که خداوند می فرماید به زبان ها مهر می نهیم و اعضاء انسان ها به اعمالشان شهادت می دهند:

سوره النور

يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (24)

روزى كه زبانشان و دستهايشان و پاهايشان به زيانشان بر كارهايى كه مى‌كرده‌اند شهادت دهند.

سوره يس

الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (65)

امروز بر دهانهايشان مهر مى‌نهيم. و دستهايشان با ما سخن خواهند گفت و پاهايشان شهادت خواهند داد كه چه مى‌كرده‌اند.

نکته دیگر این است که دانش کمال که انسان باید همراه خود ببرد تا آمادگی قیامت را داشته باشد فقط در کلاس های حلقه به دست میآید و منظور از آن آموزه های حلقه است.

برزخ:

طاهری توصیفی از برزخ بیان می کند که با آموزه های دینی مغایر است،او می گوید انسان پس از مرگ با کالبد ذهنی خود وارد برزخ اول می شود و در آنجا رب انسان، از طریق روح هادی انسان را به سمت خود فرا می خواند اما وابستگیهای انسان او را به سمت عقب می کشد و اجازه انتقال او به جهان دیگر را نمی دهد( انسان و معرفت ص 247)

طاهری در این مورد ادعا می کند کسانی که از دانش کمال بهره ی لازم ندارند به پیش رفتن تمایل نشان نمی دهند و با میل به بازگشت در جا زدن را ترجیح می دهند.(انسان و معرفت ص 247)

نکته قابل توجه اینجاست که طاهری برزخ را محل بازنگری و جبران می داند:

" برزخ ، علاوه بر صحنه‌ي آزمايش ، «فرصت بازنگري و جبران » نيز محسوب مي‌شود. عده‌اي که در اثر عدم تعالي ، سرگردان يا سر سپرده‌ي وابستگي‌هاي خود هستند، مانند مردودي‌هاي يک آزمون که مي‌توانند در آزمون تجديدي شرکت کنند، هر لحظه فرصت جديدي براي جبران دارند کمترين جبران ناآگاهي آن‌ها در برزخ در همین حد است که بتوانند از ان خارج شوند."‼️( انسان و معرفت ص248)

طاهری برای بعد از مرگ،تولدها،مرگ ها و برزخ های متوالی را در نظر می گیرد:

اگر بخواهيم مراحل زندگي پس از مرگ را بررسي کنيم ، ابتدا بايد به اين نکات توجه داشته باشيم :

١- اين قانون بر همه‌ي مراحل معاد حاکم است که تولد، آغاز هر زندگي و مرگ ، پايان آن است و وقتي مرگ اتفاق مي‌افتد، آدمي وارد برزخ مي‌شود و مرحله‌ي برزخ ، تا تولد دوباره ادامه دارد. در حقيقت ، همواره هر مرگي به منزله‌ي يک تولد است و نمي‌توان مرگ و تولد را از هم جد کرد. اما براي سادگي فهم ، در اين جا مرگ و تولدي که منجر به ورود به برزخ مي‌شود، «مرگ » ناميده شده و به مرگ و تولدي که آغاز زندگي غير برزخي است ، «تولد» گفته شده است . در ضمن ، در اين جا منظور از برزخ ،به عنوان زنجيره‌اي از زندگي‌ها و برزخ‌ها شناخته مي‌شود.

2- اطلاع دقيقي از تعداد اين مراحل وجود ندارد.

3- در هر زندگي فقط حرکت به سمت جلو امکان‌پذير است و به اين دليل که خاطره‌اي از مقطع قبل وجود ندارد، توجهي نمي‌شود؛ اما در برزخ ، به دليل اين‌که امکان توجه به عقب وجود دارد، در بسياري از موارد، حرکت رو به جلو به تعويق مي‌افتد."(انسان و معرفت ص 120)

در آموزه های دینی به عالمى كه ميان دنيا و عالم آخرت (قیامت کبری) قرار گرفته،" برزخ" گفته مى‏شود که ازآن به عالم ارواح یا عالم قبر هم تعبیر شده است که در آن نه امکان جبران خطاها و نه امکان بازگشت و یا توقف وجود ندارد.

در قرآن صریحا امکان جبران نفی می شود و تنها فرصت عمل صالح در دنیا و قبل از مرگ است:

سوره المؤمنون

حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (99)

چون يكيشان را مرگ فرارسد، گويد: اى پروردگار من، مرا بازگردان.

لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ (100)

شايد، كارهاى شايسته‌اى را كه ترك كرده بودم به جاى آورم. هرگز. اين سخنى است كه او مى‌گويد و پشت سرشان تا روز قيامت مانعى است كه بازگشت نتوانند.

فاطمه میرزائیان