کد خبر: ۱۵۷۱۷
تاریخ انتشار: 27 خرداد - 1396 00:37
قانون جذب به معنای خوبینی نیست، زیرا خوش بین باشید نه راز است و نه قانونی که تازه کشف شده باشد. قانون جذب به انرژی های ذهنی و جهانی مربوط می شود و تأثیر قاطع انرژی تصورات و ذهنیات بر کائنات را مطرح می کند.

به گزارش فرقه نیوز؛ برخی گمان می کنند که قانون جذب یعنی خوش بینی ولی واقعا قانون جذب یعنی خوش بینی؟ قانون جذب به معنای خوش بینی نیست، زیرا خوش بین باشید نه راز است و نه قانونی که تازه کشف شده باشد. قانون جذب به انرژی های ذهنی و جهانی مربوط می شود و تأثیر قاطع انرژی تصورات و ذهنیات بر کائنات را مطرح می کند.


اما خوش بینی یعنی نادیده گرفتن امور نامطلوب و تفسیر خوب و دل بخواه از رویدادها و پدیده ها. و نتیجه آن تغییر احساسات فردی است نه تأثیر گذاری بر کائنات. تغییر احساسات ناشی از خوش بینی همیشه مثبت و ارزشمند نیست. شواهدی وجود دارند مبنی بر این که سبک تبیینی خوش بینانه همیشه ارزشمند نیست. برخی از افراد خوش بین ممکن است نظر غیر واقع بینانه ای درباره آسیب پذیری نسبت به عواقب رفتارشان داشته باشند. برای مثال امکان دارد که آنها در سیگار کشیدن، مشروب خوردن یا مصرف دارو زیاده روی کنند و به خودشان بگویند که این رفتارها نمی توانند به آنها صدمه بزنند، زیرا نگرش آنها خیلی مثبت است. اگر بخواهیم قانون جذب را تا حد امکان با خصلت خوش بینی تطبیق کنیم، می توانیم بگوییم که از دیدگاه قانون جذب، خوش بینی موجب آزاد شدن انرژی های ذهنی و تأثیر آن بر کائنات می شود. تطبیق قانون جذب با خوش بینی به این معناست که خوش بینی راه دست یابی به آرزوها و اهداف است. پس هر کس که امیدوار و خوش بین است، نباید در زندگی به ناکامی برسد و تجربه ناکامی داشته باشد و ما هرگاه فکر می کنیم به نتیجه می رسیم کسی یا چیزی را در جایی می بینیم، در معامله ای سود می کنیم در آزمونی موفق می شویم و ...، نباید بر خلاف آن اتفاق بیفتد. زیرا همین تصور خوش بینانه ی ما بر کائنات و زندگی ما تأثیر می گذارد و ممکن نیست که به نتیجه ای ناهماهنگ با تصورمان برسیم. به راستی زندگی ما و تجاربی که تاکنون داشته ایم و یا زندگی دوستان و نزدیکان مان شاهد بوده ایم، این را تأیید می کند؟

یعنی همه به هرچه می خواهند و خوش بینانه به آن امیدوارند رسیده اند؟ اگر خوش بینی را با موضوع انرژی و تأثیر ذهن بر کائنات ترکیب کنیم می توانیم آن را به عنوان بخشی از قانون جذب بپذیریم اما آیا به راستی این قانون درست است؟ شاید برای کسانی که از برخی بیماری های روانی رنج می برند به همه چیز بدبین اند و ی به علت ناکامی ها، بدبینی ها، منفی بافی، به افسردگی شدید دچار شده اند، این قانون جذب تا حدی مؤثر باشد اما نمی توانیم همه مردم را بیمار روانیِ وخیم تصور کنیم. ممکن است این آموزش ها برای افراد بیمار به طور محدود کمک کننده باشد، البته در این جا نیز باید به برخی از مسائل اخلاقی توجه کرد که آیا ما مجازیم برای درمان یک فرد به او دروغ بگوییم؟ یا دروغ های یک درمانگر درباره تأثیر خوش بینی، نیروی ذهن، کائنات و غیره از نوع دروغ های مصلحتی به شمار می آید؟ البته این مسائل به قلمرو اخلاق کاربردی مربوط می شود.

محققانی در جهان هستند که می کوشند پاسخی مناسب به این گونه ابهامات اخلاقی بدهند. ولی آنچه واضح و مسلم است این که آموزش عمومی این مطالب دست کم اهانت به مردم است. کسی حق ندارد همه مردم را بیماران وخیم روانی تصور کند و بعد شیوه های درمانی خاص را برای عموم به کار گیرد. مردم سالم، در دنیای واقعی زندگی می کنند و از دیگران انتظار دارند که مطالب را بر اساس واقعیات بیان کنند، در غیر این صورت او را دروغگو می دانند.[1]



[1] . مظاهری سیف، قانون جذب، ص21.


ارسال به دوستان
نسخه چاپی
اخبار مرتبط
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار