بهائیت در جمهوری اسلامی ایران

با این حال اگر این تفاوت اندیشــه در گروهی موجب شود تمام آنانی که خارج از گروهند بــه مثابه «دیگری» تلقی شــده و به نحوی بــا دیگران نوعی بیگانگی و جدایی داشته و سود و زیانشان با اجتماع بیرون از گروه در تضاد باشد، نمی توان به سادگی از فعالیت چنین گروهی چشم پوشی کرد. 

همین مسئله باعث شکل گیری قوانین مقابله با فرقه ها در جوامع گوناگــون شده اســت. موضوعــی کــه در مــورد خــاص فرقه تشــکیلاتی «بهائیــت» در جمهــوری اســلامی ایران اتفــاق افتاد. اگر چــه این فرقه ضداســلامی همواره در تاریخ دینی کشــور ایران طردشــده بــود، اما در زمــان ســلطنت پهلــوی به دلیــل نفــوذ بســیار بیگانگان و هم ســویی فعالیت های تشکیلات بهائی با کشورهای استعمارگر، نظارت درستی بــر چگونگی تحــرکات عناصر بهائی صــورت نمی گرفت. 

بعــد از انقلاب 1357 و تکیــه بــر شــعار «اســتقلال» در کنــار «آزادی» و «جمهــوری اســلامی»، مسئولان نظام در پی برچیدن دست بیگانگان و ممانعت از سلطه اغیار بر منابع و عقاید مردم برآمدند؛ هدفی که لازمه اش، لغو تشکیلات جاسوس پرور و وابسته به اسرائیل و آمریکا بود. 

بهائیت از جمله فرقی اســت کــه اعضــای تشــکیلاتش را ملــزم به ارائــه گــزارش مســتمر، تبــادل اطلاعــات کامــل و تبلیــغ و کوشــش در جهت افزایش شــمار بهائیــان می نماید. ضمن اینکه، تمــام گزارش ها و اطلاعات جمع آوری شــده، به ســرزمین های اشغالی ارسال می گردد؛ جایی که همسر آمریکایی سومین ســرکرده بهائی درباره اش می گوید: «مــن ترجیــح می دهــم کــه جوان تریــن ادیــان (بهائیــت) از تازه تریــن کشورهای جهان (اسرائیل) نشو و نما یابد و در حقیقت باید گفت آینده ما (بهائیت و اسرائیل) چون حلقه های زنجیر به هم پیوسته است». 

بــه طور خلاصه، اســناد به دســت آمده و اقدامــات بهائیت موجب  شد فعالیت های تشکیلاتی بهائیان از سال 1362 در کشور ممنوع اعلام شود. محفل بهائیان ایران هم برای با ادعای اطاعت تام از اوامر دولــت و حکومــت، محافــل را تعطیل اعلام می کنــد: «جامعه بهائیان ایــران برای اثبات حســن نیت و بر اســاس اصول اعتقــادی خویش در اطاعــت تــام از اوامر دولت و حکومت... تعطیل تشــکیلات بهائی را در سراســر ایران اعلام می دارد و از این پس... محفل ملی و کلیه محافل روحانیه محلی و لجنات تابعه آن ها تعطیل اســت و هیچ فردی عضو تشکیلات بهائی شناخته نمی شود».

هرچند در نامه سرگشــاده محفل، ادعا شده کلیه تشکیلات بهائی در ایران تعطیل خواهد شــد، در عمل چنین اتفاقی به طور کامل رخ نداد. مرکز جهانی جامعه بهائی نیز با پیام های مختلف، امکان تداوم تشــکیلات در ایــران را با وجــود نبود محافل، به بهائیان اطلاع رســانی می کرد: «بیت العدل اعظم این مسئله را برای بهائیان روشن ساخته اند که متوقف شــدن کار این گروه ها نباید موجب نگرانی گردد.... بهائیان ایــران خواهنــد توانســت بــه نوعــی امــور روحانی جامعــه خود را ســر و سامان دهند».

حقیقت آن بود که در سطح ملی، هیئتی هفت نفره به نام «هیئت یاران» و در ســطوح محلــی، گروه های «خادمین» برای کنترل و سازمان دهی فعالیت ها، شکل گرفته بودند. 

وقتی مشــخص شــد با تغییر پوســته کادر ظاهری، عناصر بهائیت همچنان در ماهیت یک تشکیلات هدفدار به روند پیشین خود ادامه داده و قانــون را زیــر پــا می گذارنــد، بــرای بار دیگــر مورد تذکــر و برخورد قانونــی قــرار گرفتنــد. اینجا بود که بــاز مرکز جهانی بهائیــت از «حیفا» طبق روند پیشین، از بهائیان خواست به ظاهر شرایط توجهی نداشته و همچنان مطابق نقشه پیش بروند: 

«اقدام یاران و خادمین در جهت خاتمه دادن به کار خود نبایستی موجــب نگرانــی خاصــی گــردد. راه های بســیاری وجــود دارد کــه احبا می توانند امور جامعه خود را به طور غیررسمی سر و سامان بخشند... آنچه همگی باید مد نظر داشــته باشــند این اســت که بهترین راه ابراز این اشتیاق، تمرکز کامل قوا در اجرای نقشه پنج ساله می باشد.» 

بنابراین علیرغم تمام این مسائل و ظاهرنمایی ها، بهائیت اقدامات تشــکیلاتی اش را ادامــه داد. تعاریــف مختلفــی برای «تشــکیلات» ذکر شــده، به طور کلی می توان گفت تشــکیلات، مجموعه ای از نیروهای انسانی است که دارای هدف و برنامه مشخصی باشند. 

نیروی انسانی به عنوان عناصر تشکیلاتی و هدف و برنامه ای برای رسیدن به آن هدف، از شاخصه های اصلی تشکیلات است. همان طور که بهائیان به عنوان اعضای تشکیلات می بایست در راه محقق کردن نقشه های ارسالی از مرکز فرقه، گام برداشته و برنامه محتوایی و عملی  جلسات 19 روزه بهائی که به «ضیافت» موسوم است، هر ماه تنظیم و ارســال می گردد. جلســاتی که همچنان حتی در ایران، برگزار می شود. این مقدمه کوتاه نشــان می دهد خطر بهائیت هنوز در کمین بوده و عملکرد این فرقه، جای بررسی دارد. 

در ایــن نوشــتار قصــد واکاوی ریز به ریــز اهداف بهائیــان را نداریم، بلکه بیشــتر  بررســی چگونگی هدایت، برنامه ریزی و عملکرد بهائیان ایران، پس از ادعای انحلال ظاهری تشــکیلات بهائی، مد نظر اســت. 

اگــر هــدف بهائیــت را بــه طــور کلــی، در جــذب غیربهائیــان بــه فرقــه، همــراه کردن غیربهائیان با تفکرات بهائی، ایجاد شــکاف های امنیتی در ســازمان های گوناگون و تأثیرگــذاری بر تصمیم های ارکان مختلف خلاصه کنیم، مطالعه پیام ها و اسناد مرکز اصلی فرقه و بررسی خاطرات و اعترافات بهائیان، راهنمای خوبی برای روشــن شدن چگونگی طی مسیر بهائیان در ایران است؛ مسیری که به بیان خود بهائیان باید با نوع اقدامات گذشــته، متفاوت می بود: «از ســال 1996، جامعه بهائی عناصر مفهومی و عملی جدیدی را به فعالیت های رایج خود افزود که درک و همراه شدن با برخی از آن ها به دلیل جدید بودن برای برخی از اعضای آن، با تأخیر همراه بوده است. 

بهترین راه برای رفع این چالش، نه پناه بردن به الگوی ســابق فعالیت های جامعه بهائی و تلاش برای احیای آن ها و نه کنار کشیدن و منزوی شــدن از فعالیت هــای رایــج جامعــه است. هر فرد بهائی با مطالعه پیام های بیت العدل اعظــم، مخصوصا پیام های نقشه و آشنایی با سندهای مفهومی که از طرف مرکز جهانی ارســال شده است، مثل سند «اقدام اجتماعــی»(2014 م) و یا «مؤسســات آموزشــی: دســتیابی به عملکــردی پیشــرفته تر» (2017 م) و ...، می تواند درک خود را افزایش دهد...».

بررســی اســناد تشــکیلات بهائیت در ایران، نشان می دهد این فرقه با هدایت مستقیم سازمان مرکزی فرقه موسوم به  «بیت العدل»، در سال 1386 جلسه ای را بــا حضــور هئیتی از ســران تشــکیلات بهائــی ایــران، در اســتانبول برگــزار کرده و در آن بــه ضــرورت برقــراری ارتبــاط بــا هدف «نفوذ» (واژه به کار رفته در ســند مذکــور) و تأثیرگــذاری در ارکان دولتــی، مجامــع، رســانه ها، شــخصیت ها و... پرداخته است. 

گویــا تشــکیلات بــرای رفــع محدودیت هــای ایجاد شــده، ســعی می کنــد با نفوذ در سرمنشــأ تصمیمات معادله را به نفع خود تغییر دهد. از این رو، مســئولان بهائیــت ایــران، بلافاصلــه پــس از بازگشــت از ترکیــه، برخــلاف آنچــه در گذشــته مبنــی بــر اطاعــت از قانــون و دولــت حاکــم عنــوان کــرده بودنــد، تشــکیلاتی تحــت عنــوان «روابــط خارجــی» یــا «روابــط عمومی» راه انــدازی می کننــد. 

ایــن تشــکیلات دارای کارگروه هــای تخصصــی بــوده و با اســتفاده از عناصر خــود در برخی مراکز دولتی، رسانه ها و مؤسسات غیردولتی، نفــوذ و منویــات تشــکیلات را پیگیــری می نمایــد. علاوه بر ایــن، برابر یک طرح موسوم به «اصل مشورت های طولانی»، کادر این تشکیلات را مجاب ســاخته تــا از طریــق ارتبــاط بــا برخــی مراکــز، ســازمان ها، مؤسســات، شــخصیت ها و...، دیدگاه هــای آنــان را بــه ســمت بهائیت، جلــب و با توجــه به نــوع عکس العمــل افــراد، بهره برداری های لازم صــورت گیرد.

اضافه می  شــود در ســال های گذشــته، چندین سند محرمانه متعلق به ارگان های وابسته به نظام، در سایت های اینترنتی درج شده است. راه انــدازی ســازمان های مــردم نهــاد (N.G.O)، از دیگــر اقدامــات تشکیلات بهائیت است که شدیدا مورد تأکید بیت العدل بوده و برای این منظور، پیگیری مجدانه ای از طرف آنان صورت گرفته است. برابر اسناد، بهائیــان بــه دو شــکل در ایــن مســیر گام برداشــته اند: نفــوذ در مراکــز مردم نهاد موجود و راه اندازی N.G.O به صورت مستقیم و مستقل. 

همچنیــن، تشــکیلات بهائیــت بــا هدف بسترسازی برای جذب گسترده نیروهای تشــکیلاتی که در ایران بیشتر شــامل مسلمانان می شود، طرحی را با عنوان «توســعه اقتصادی، اجتماعی» تدوین و بخشــی از آن را به مرحله اجرا گذاشته اســت. 

در این طرح، تشکیلات بهائیــت بــا گســترش فعالیت هــای اقتصــادی، آموزشــی، بهداشــتی و... بــه تعمیــم بســترهای جــذب و تبلیــغ بهائیــت می پــردازد و با توجــه به نتایج مثبتــی کــه از این طــرح در کشــورهای دیگــر عایدشــان شــده، چشــم امیــد بسیاری به طرح مزبور داشته اند. 

کارکرد اصلــی این طــرح، «تبلیغ غیرمســتقیم فرقــه با پوشــش نهادهــای اقتصادی و اجتماعــی در جوامع هدف» اســت که بــه تصریــح مرکز جهانی فرقــه، می توان بــه پوشــش هایی همچــون آمــوزش و پــرورش، ســوادآموزی، دانشــگاه، بهداشــت، محیــط زیســت، امــور زنان، پناهنــدگان، کشــاورزی، شــرکت های صنعتی و ... اشاره کرد. 

با ابلاغ سراســری مرکزیت تشــکیلات بهائیت در سال 1397، دفتــر توســعه اجتماعــی و اقتصــادی بهائیــت بــه «ســازمان توســعه بین المللی بهائیت» ارتقــا یافــت و از آن پــس، جریــان تبلیغ فرقــه بــا انســجام بیشــتر و مقیاســی وســیع تر، توســط مرکزیــت مزبــور، پیگیری شد. 

در همین راستا، مقرر شد صندوقی با عنوان«صندوق بین المللی بهائیــت» بــرای کمــك بــه فعالیت های تبلیغــی و حمایــت از طرح های جدید مربــوط بــه تبلیغات، تأســیس و عناصر بهائی و مؤسســات بهائیت به این صندوق، کمك مالی تبرع نمایند. تبرعاتی که هر 19 روز در ضیافات جمع آوری می شود و بخشی از آن به این حوزه تعلق می گیرد. 

به عنوان مثال، تأسیس صندوق بین المللی در کشــور «آلمان» با هدف کمک به جریان تبلیغ در ایران، از طریق جــذب کمک های مالی آحاد بهائی و...، از دیگر اقدامات این فرقه، برای شتاب بخشیدن به پروژه ضد امنیتی تبلیغ در ایران بود. 

در مورد برنامه های جامعه سازی و کلاس های مختلف بهائیت که در این راستا در همه نقاط بهائی نشین اجرا می شود، پیش تر سخن گفته شده، اما در این نوشتار برآنیم بیشتر بر برنامه هایی تمرکز کنیم کــه جامعه ایــران را هدف قرار داده اند. مثل، همین جلســه ای که در ترکیه برگزار شد و خروجی اش بخش روابط خارجی بهائیت بود. 

تجزیه و تحلیل جزءبه جز اسناد مربوط به این نقشه بهائیت در این مجال نمی گنجــد امــا هر چه بود، بخــش زیادی از مهره هــای این مأموریت، بهائــی، کم کم شناســایی و خط ســوزی شــدند. با این حــال بهائیت طی این ســال ها دست از طرح ریزی و قانون شکنی هایش برنداشته و بــا اقدامــات ریــز و درشــت، دردســرهای زیــادی در حــوزه امنیتــی، بین المللی، سیاســی، اقتصادی و... برای کشور به وجود آورده است. 

یکی از جدیدترین برنامه های تشکیلات بهائی برای ایران، در سندی تحــت عنــوان «کاوشــی در چارچوب مفهومی فــرد و جامعه بهائی در ایران» قابل مشــاهده اســت. این سند، آخرین ســند دریافتی از مرکز فرقه در کشــور اســت که مقرر شــده به ترتیب فعال بــودن، در اختیار بهائیان قرار گیرد. 

به این صورت که جمع های فعال تر در هر اســتان که در خدمت به بهائیت، بیشترین تلاش را دارند مانند معتمدین، مربیان، و...، مطالعه آن را شروع کرده و در نهایت، عموم بهائیان در جمع های مشورتی خود به مطالعه آن بپردازند. 

در نگاهی اجمالی با مطالعه متن ســند، می تــوان آن را راهی برای جبــران خــلأ تشــکیلات در ایــران تــا حــد امــکان و بــا تکیه بــر تقویت  جمع های مشــورتی دانســت. مسئولین تشــکیلات درصددند با کاســتن از تعارضات فعالین بهائی و توقعات بدنه جامعه بهائی ایران از رهگذر تبیین شــرایط خاص کشــور، آن ها را با مشــکلاتی که برای رســیدن به اهداف بهائیت در نبود تشکیلات اصلــی این فرقه (محافل و...) ایجاد می شــود، آشــنا کنند. 

نکته مهم دیگر، بالا بردن توان دفاعی نحوه به گردن گرفتن مسئولیت اقدامات تشــکیلاتی به صورت انفرادی توسط عناصر بهائی است. متن سند، به گونه ای تنظیم شده که باعث ایجاد انگیزه و آمادگی عمومی برای تقویت تبلیغ شــده و انجام این مهم باید به نحوی باشــد که شــائبه تشکیلاتی بودن در ذهن اولیای امور ایجاد نکند. 

این ســند نشــان می دهد که محافل بهائی و بعد از آن، گروه یاران ایران، تأثیر بســیاری در اجرای برنامه های تشــکیلات بهائی در ایران داشــتند و دستشان به درســتی برای جمهوری اسلامی رو شده بود. ارتبــاط سیســتماتیک و مســتقیم با حیفــای اســرائیل، به انــدازه ای مهم بود که علیرغم پنهان داشــتن آن در برخی پیام ها، امروزه کاملا روشــن شده و برخی از مضامین ســند مذکور، تلویحا به این موضوع اشاره می کند: «در نبود دست راست، بقیه اعضا و جوارح می بایست وظایــف او را پوشــش دهنــد و ایــن امــر موجــب تقویت ســایر جوارح خواهــد شــد. هرچنــد کــه هیچ یــک نخواهند توانســت جای دســت راست را پر کند و نبود دست راست، قطعا یک ضعف است».

از انجا که مرکز تشــکیلات از لزوم تأثیر خون رســانی به ســلول ها در بقای آن ها به خوبی مطلع بوده و ایمان دارد با حذف این تشکیلات در ایــران، مــرگ تدریجی آرمان ها و اعتقادات در ســلول ها -خصوصا در نســل های بعــدی- امــری گریزناپذیر اســت، لذا در حــال آزمودن روش هایی است که از هم گسیختگی تشکیلات را به تعویق بیندازد. 

تدوین چنین ســندها و سیاست گذاری هایی نشان می دهد فرقه بهائیــت بــا پذیرفتن محدودیت های خود و بــر هم خوردن قالبی که پیش از این برای تبلیغ استفاده می شد، همچنین آگاهی از ضعف ها و خطــرات اقدامــات انحرافی، درصدد اســت تا با تشــکیل جمع های مشورتی کوچک، اولا فضــای انگیزشــی لازم بــرای ترویــج اقدامــات تبلیغی را تقویت کند و ثانیا ملزومات یک تبلیغ مؤثر و ماندگار را در این جمع هــا فراهم آورد. تحقــق اهداف بیان شــده، در گرو موفقیت این جمع های مطالعاتی و مشورتی است. 

مرکز تشــکیلات بهائیت، به خوبی و درســتی از شــرایط و وضعیت زیرمجموعه هــای خــود در ایــران، آگاه و بــا ضعف هــا، نقایــص و ظرفیت هــای آن آشناســت. بهائیــت در ســند های گذشــته، اهداف و ایده آل هــای فرقــه را بــه عنــوان راهبــرد تشــکیلات در ایران ترســیم می کــرد و در ســند فعلــی، در حــال ایجــاد آمادگی و رفــع نقاط ضعف برای دســتیابی به آن آرزوها می باشــد. 

اگر اهداف چنین ســند هایی محقق شــود و فرقه بتواند با پوســت اندازی، خود را با شــرایط جدید وفق دهد، دســتیابی به آن ایده آل های ســلطه گرانه و خطرناک، دور از ذهن نخواهد بود. 

اینجاســت کــه امــام خمینــی(ره) در رابطــه بــا نفــوذ و اقدامــات جاسوسی فرقه بهائیت می فرمایند: «آقــای ریــگان می گویــد کــه ایــن بهائی هــا، بیچاره ها مــردم آرامی، ساکتی مشغول عبادت خودشان هستند؛ جهات مذهبی خودشان را به جــا می آورنــد و ایران برای خاطر همین که این ها، اعتقاداتشــان مخالف با اعتقادات آن هاست، گرفتند. اگر این ها جاسوس نیستند، شــما صدایتــان درنمی آمــد. شــما بــرای خاطــر اینکــه، این هــا یــک دسته ای هستند که به نفع شما هستند، والا ما، شما را می شناسیم، آمریکا را هم می شناســیم که انســان دوســتی اش گل نکرده اســت که حالا برای خاطر 22 نفــر بهائــی کــه در ایــران به قــول ایشــان گرفتار شــدند، برای انسان دوســتی یک وقت همچو صدا کرده و فریاد کرده و به همه عالم متشبث شده اســت که به فریاد این ها برسید. مردم، شما را می شناسند، اگر دلیلی ما نداشتیم به اینکه این ها جاسوس آمریکا هســتند، جز طرفداری ریگان از آن ها کافی بود. شــکی نداریم که بهائیان، جاسوس و توطئه گر هستند».

انتهای پیام/