عرفان های نوظهور و جادوگری

فرقه نیوز - بخش عرفان های نوظهور، جادوگری از جمله افکار و اعمالی است که عمری به درازی حیات آدمی بر این کره خاکی دارد و امروزه نیز موج ایجاد شده در ترویج و تبلیغ جادوگرایی که اساسا از جانب غرب به آن دامن زده شده است؛ جادو را بسان ارثی از گذشتگان، به میراث خوران امروزش واگذار نموده است.

بی تردید کاربردهای جادوگری در هر عصر و دوره ای، نقطه تجمع و گرایشات انسان ها را به آن فراهم آمورده است. در دوران معاصر،فریاد تشنگی بشر به معنویت و عرفان، گروهی را بر آن داشت تا بیش از پیش به جادو جنبه معنوی داده و آن را نسخه ای سازند برای پاسخ گفتن به این نیاز انسان قرن بیستم.  و این گونه بود که برخی عرفان های نوظهور پای به عرصه وجود گذاشتند که پیوند عمیقی با جادو داشتند از قبیل عرفان ساحری، پائولو کوئیلو، کابالاو...

 اما  آنچه مشخص است جادو هیچ گاه نتوانسته نفس های تشنه انسان را در طول تاریخ به ساحل نجات برد. و اورا از ورطه خاکی به ملکوت پرواز دهد. به عبارتی فاصله بسیار است میان عرفان راستین و عرفانی که جادوگری را آب حیات خود شمرده و این واقعیتی که از جانب وحی وعقل و فطرت آدمی بر آن تاکید شده است.

درآمد

از ابتدای خلقت بشر تا به امروز در هر دوره ای افکار و عقاید مختلفی ذهن او را به خود مشغول داشته و انسان همواره در تلاش بوده است تا مسیر بهتر زیستن را کشف نماید.چه بسیار آراء و نظریاتی که آدمی به آن پایبند بوده و بر تمام زندگانی او سایه افکنده است.

یکی از این افکار و عقاید که شاید به جرات بتوان گفت تقریبا در تمامی ادوار تاریخی با ذهن و وجود آدمی عجین گردیده بود، جادو و جادوگری می باشد، که تا به امروز نیز اذهان انسان را در نوردیده است. در حقیقت جادو همانند ارثی می ماند که در میان گروههایی از انسان ها، در طول تاریخ دست به دست شد و امروزه نیز با با موجی از ترویج آن مواجه می باشیم. گویا انسان ها رسیدن به دسته ای از اهداف و خواسته هاس خویش را در پیوند با جادو می دیده اند.

بی­شک جادو در طول حیات بشر کاربردهای گوناگونی داشته است که آدمی را به سوی خود جذب نموده است. شاید بتوان ویژگی بارز جادوگری در دوران معاصر را در کاربرو و ارتباط دادن آن با دنیای معنویت و عرفان دانست. در حقیقت در عصر حاضر گروههایی از انسان ها جادو را برای انسان سرخورده و دورمانده از معنویت که عمیقا به معنویت گرایش یافته بود، مرهمی برشمردند که این نیاز اساسی او را پاسخ می گفت و به زندگی او معنا می بخشید.

در این میان  بعضی از عرفان های نوظهور، پیوند عمیقی با جادو برقرار کرده و به ترویج و دامن زدن به آن همت گماشتند و جادو را عامل نجات و معنا بخش زندگی بر شمردند.

نظر به اهمیت بحث عرفان در رسیدن به کمال و رستگاری انسان و نیز پیوند زدن آن توسط گروهی به جادو، بر آن شدیم تا حد امکان به این مساله بپردازیم.