فرقه نیوز - بخش صوفیه و دراویش، در جلد 27 کتاب وسائل الشیعه به نقل از پیامبر اسلام حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است که در هر قرنی، افراد عادلی پاسداری دین را به عهده می‌گیرند و تأویل اهل باطل و تحریف غلوکنندگان و دروغ نادانان را از دین می‌زدایند؛ همان گونه که دمِ آهنگر، مواد زائد را از آهن می‌زداید.
چندی قبل دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری با انتشار مطلبی به حرمت قمه زنی و احکام اعزاداری پرداخت، به همین علت بر آن شدیم به تاثیر تصوف بر ورود آفاتی که از روی جهالت عوام و گاه با تحریک و توطئه معاندان، دامنگیر جلسات عزای حسینی شده است بپردازیم.
با نیم نگاهی به آداب انواع فرقه‌های فعال صوفیه در ایران و کشور عراق ردپای تصوف در ایجاد انحرافات در جلسات عزاداری به وضوح نمایان می‌شود. با وجود آن که بارها توسط علما و مراجع تقلید بیان شده است که قمه‌زنی عملی خلاف شرع بوده و ربطی به عزاداری ندارد، اما با این حال بعضی به تصور اینکه قمه زنی نوعی عزاداری است به قمه زنی ادامه می‌دهند ویا با حرکات غیرعادی باعث خدشه دار شدن جلسات می‌شوند.
نقش فرقه‌های گوناگون تصوف در ورود اعمال غیرمتعارف در عزاداری به حدی است که نمی‌توان از آن به راحتی گذشت.
قمه زنی و تغییر ماهیت عزاداری انحرافاتی هستند که امروزه در بعضی از دسته‌ها و هیئت‌های عزاداری نقش اساسی دارند.
بدل گیری مراسم قمه زنی از مراسم تیغ زنی
بدل گیری مراسم قمه زنی از مراسم تیغ بازی تصوف امری است که امروزه متاسفانه از دید محققین پنهان مانده است. مراسم تیغ زنی در تصوف مراسمی است که صوفیه در زمان‌های مختلف از آن به عنوان نوعی عبادت و حقانیت سلوک پوشالی خود استفاده می‌کنند.
با بررسی مناطقی که از قمه زنی در ایام عزاداری استفاده می‌کنند به این نتیجه می‌رسیم که طلوع این بدعت توسط صوفیه با بدل گیری از مراسم تیغ زنی صورت گرفته است. وجود قمه زنی در کشور عراق و منطقه غربی ایران که فرقه‌های صوفیه در این مناطق به صورت گسترده و متداول به برگزاری مراسم تیغ زنی می‌پردازند مهر تایید ادعای فوق است.
تغییر ماهیت عزاداری
با توجه به اینکه در شهرهای بزرگ ایران مراسم قمه زنی با استقبال مواجه نمی‌شود و مردم این مناطق از سطح آگاهی بیشتری برخوردارند انحراف به گونه‌ای دیگر ورود پیدا کرده است. از ممنوع کردن گریه اختیاری در مراسم عزاداری تا ادعای بی‌معنا بودن عزاداری!
نورعلی تابنده قطب فرقه صوفیه ملاسلطان بیچاره گریه اختیاری را در مراسم عزاداری ممنوع می کند و یکی از درس‌های حادثه کربلا را این میداند که به جای گریه بر امام حسین به حال خود گریه کنیم. وی بیان می کند:
به ما درس دادند که به جای گریه ... زینب وقتی جسد برادر را روی دست گرفت گفت خدایا این قبیل قربانی را از خاندان پیغمبرت قبول کن، حالا این‌ها فکر کردند که با باید فقط بنشینیم گریه کنیم اگر قرار است گریه کنیم باید دوازده ماه گریه کنیم آن هم به حال خودمان! گریه‌ای که بی‌اختیار باشد اشکال ندارد!
قطب سیاسی فرقه ملاسلطان بیچاره در جای دیگری اظهار میکند: امام حسین اشک نمی‌خواهد!
لازم به ذکر است سال گذشته این قطب سیاسی در مراسم تولد خود که مصادف بود با شهادت امام باقر (علیه السلام) با برگزاری جشن و پایکوبی اعلام کرد: عزاداری معنا ندارد!
شاید سوالی در این جا مطرح شود که آیا این فرقه احادیث مربوط به عزاداری را نادیده می‌گیرد که چنین ادعای میکند؟
به جرات می‌توان به این سوال پاسخ مثبت داد زیرا این فرقه در حال حاظر اعتقادی به احادیث اهل بیت ندارد و ادعا دارد با وجود زنده بودن قطب و مشایخ نباید از احتمالات پیروی کرد!
برای اثبات ادعای فوق می‌توان به سخنان یوسف مردانی شیخ کرج اشاره کرد که با سخنان خود تمام احادیث اهل بیت را رد میکند و آن‌ها را در حد احتمال میداند!
وی در این مورد بیان میکند: هی حرف میزنیم! قال حسن قال حسین قال تقی قال نقی! این قیل و قال خبر است! الخبر ... .! دین به احتمال کار ندارد دین تا به یقین نرسد دین نمی‌شود ما خبر ...
اون احمق دیگه اومده میگه بجای اینکه حرفشو نشون بدن زخمشو نشون دادن!!! یکی نیست بگه بی حیا منبری یه ساعت حرف و پیام حسین علیه السلام رو داد میزنه و آخرش 5 دقیقه روضه و اشک میگیره اولا. بعدشم گریه بر زخمم حسین علیه السلام نشونه سلامت روان و روح آدمه تا اونجایی که حتی کفار با شنیدنش گریه و زاری می کنند و این یعنی اگه کسی نتونه بر زخم حسین گریه کنه اون عاطفه و وجدان فطریش خراب شده و این چنین کسی حرف حسین علیه السلام رو هم یقینا نمی فهمه. نمی دونم خدایی عقل ندارن بعضیا..