انجمن حجتیه خیلی تلاش کرد تا خود را همراه جمهوری اسلامی نشان دهد

به گزارش فرقه نیوز، حجت‌الاسلام رضا اکبری آهنگر، محقق و پژوهشگر حوزه انجمن حجتیه شب گذشته در دومین شب از برگزاری دومین همایش ملی «تحجر و اسلام آمریکایی» که در تالار نور مشهد برگزار شد به بحث پیرامون پیشینه شکل‌گیری این انجمن، موضع‌گیری آنان در برابر نهضت امام خمینی(ره) و راه‌های مقابله با این تفکر پرداخت.

وی بابیان این‌که امام خمینی(ره) در یک نامه نسبت به نفوذ انجمن حجتیه هشدار داده بودند، گفت: امام در نامه خود به فقهای شورای نگهبان در سال 67 گفتند «حواستان را جمع کنید که نکند یک‌دفعه متوجه شوید انجمن حجتیه‌ای‌ها همه‌چیز شمارا نابود کرده‌اند»، چرا امام باید پنج سال بعد از تعطیلی ظاهری انجمن حجتیه دوباره این حرف را مطرح می‌کنند؟

هشدار امام خمینی نسبت به خطر فکری انجمن حجتیه

حجت‌الاسلام اکبری آهنگر به بیان زمینه بیان چنین هشداری از زبان امام راحل پرداخت و ادامه داد: آن زمان آیت‌الله خزعلی جزء فقهای شورای نگهبان بودند و محمد سلامتی جزء نمایندگان مجلس، یکی معروف به جریان چپ و دیگری معروف به جریان راست، حرف‌هایی بین این دو نفر ردوبدل شده بود که به گوش حضرت امام رسید؛ اینجا به‌ ظاهر صحبتی از انجمن حجتیه نیست، به فقها نصیحت‌هایی انجام می‌دهند که در پاراگراف پایانی نامه، این جمله را می‌گویند.

وی با تأکید بر این‌که پنداشت برخی مبنی بر منحل شدن انجمن حجتیه، فکری اشتباه است، خاطرنشان کرد: انجمن هست و خودشان هم گفته‌اند خواهیم بود، گفته‌اند تا زمان ظهور فعالیت خواهیم داشت اما بر اساس شرایط زمان، مکان و مصلحت‌ها تغییر روش می‌دهیم؛ اتفاقی که افتاد و تغییر روش دادند.

تلاش انجمن برای انقلابی جلوه دادن خود

این پژوهشگر مذهبی با اشاره به تلاش انجمن حجتیه در همسو جلوه دادن خود با اهداف نظام، یادآور شد: آنان تلاش زیادی کردند که خود را هم گام جمهوری اسلامی نشان دهند، آقای علوی گفتند «ما مبارزه کردیم و اسناد آن نیز بیش‌ازحد و عد در دست داریم» اما هیچ‌گاه در اسنادی که موجود است چنین ادعایی ثابت نشد.

وی افزود: آقای حلبی به‌عنوان رهبر انجمن حجتیه آیا پای یکی از اعلامیه‌هایی که علیه شاه صادرشده را امضا کردند یا نه؟ اسنادی که از آغاز نهضت امام تا امروز چاپ‌شده، نشانی از این امر نیست؛ باید منصف بود زیرا ایشان زحماتی نیز کشیده و می‌توان گفت رهبری نهضت نفت در مشهد به عهده ایشان بود اما بعدازآن چه شد؟

حجت‌الاسلام آهنگر ادامه داد: می‌توان گفت پس از آغاز نهضت حضرت امام، ایشان از مبارزه مأیوس شده بودند و به این نتیجه رسیدند که تکلیف اصلی ما، مبارزه با بهائیت است و تمام تلاش خود را بر تربیت کسانی که با بهائیت مبارزه می‌کنند معطوف کردند؛ ما باید با کسانی که از ابتدای انقلاب علیه انجمن حجتیه مطالبی را به‌غلط بیان کرده‌اند متفاوت باشیم.

انکار اسناد موجود از سوی اعضای انجمن حجتیه

وی به انکار برخی اسناد موجود از سوی اعضای انجمن اشاره کرد و ادامه داد: وقتی ما دست کمک به سمت برادران انجمنی دراز کردیم، جواب مناسبی نگرفتیم؛ از آقای اقاره پرست، مسؤول انجمن اصفهان خواستم بیاید و مطالبی که به‌اشتباه در دست است اصلاح کند و با این موضوع منصفانه برخورد کند اما ایشان در جواب، بعضی از خاطرات را به‌کلی منکر شدند که سبب تحیر راوی شد.

این پژوهشگر، مشکل اصلی اعضای انجمن حجتیه را نپذیرفتن اشتباه دانست و گفت: یکی از مشکلات اصلی که کار انجمن را به اینجا رساند این بود که نگفتند ما اشتباه کردیم و بر سر صحبت‌های خود ماندند؛ اگر می‌گفتند ما اشتباه کردیم مشکلات حل می‌شد اما آنان هنوز هم نمی‌خواهند بگویند اشتباه کردیم.

وی، وجود کتاب‌های اندک در حوزه شناخت انجمن حجتیه را مایه تأسف خواند تصریح کرد: کسانی که به این موضوع علاقه‌مند هستند و می‌خواهند در این موضوع تحقیق کنند وقت خود را برای مطالعه فعالیت‌های پیش از انقلاب انجمن حجتیه نگذارند و با استفاده از کتب مستند و قوی و همچنین نرم‌افزارهایی همچون خشت کج، به مباحث مهم‌تری بپردازد.

با پرداخت به مسائل گذشته مایه خوشحالی اعضای انجمن را فراهم نکنید

حجت‌الاسلام اکبری آهنگر یادآور شد: امروز اعضای انجمن حجتیه خوشحال می‌شوند که ما وقت خود را بر سخنان گذشته و تقابل با نظام و مباحث سیاسی بگذاریم و از مباحث اعتقادی و شبهاتی که وارد می‌کنند غافل شویم زیرا آنان نظامی را که ما پذیرفته‌ایم قبول ندارند و تنها مرجع آنان قرآن و احادیث است.

وی به سخنان آیت‌الله علم‌الهدی در شب اول این همایش اشاره کرد و ادامه داد: آیت‌الله علم‌الهدی گفتند «بهترین راه مقابله با تحجر، آگاهی روحانیت از اصل و اساس تحجر است»؛ ما باید دنبال مبانی فکری برویم، اگر می‌خواهیم تاریخی فعالیت کنیم باید پیرامون تاریخ اسلام و تاریخ تشیع فعالیت کنیم؛ باید آثاری داشته باشیم که کل شبهات طرح‌شده انجمن حجتیه را تقسیم‌بندی موضوعی کرده و پاسخ محکمی به استناد آیات و روایات داشته باشد.