ماهیت شبکه شعور کیهانی

"اساس این عرفان بر اتصال به حلقه های متعدد شبکه شعور کیهانی استوار است و همه مسیر سیر و سلوک آن از طریق اتصال به این حلقه ها صورت می گیرد".(عرفان کیهانی،ص19)

در ابتدای مواجهه با این مفهوم چند سوال به ذهن متبادر می شود:

1-ماهیت شعور کیهانی چیست؟

2-آیا شعور کیهانی مفهومی دینی است؟در صورت مثبت بودن پاسخ با کدام مفهوم دینی قابل انطباق است؟

3-وظیفه و کارکرد های شعور کیهانی چیست؟

سوال های دیگر که فعلا به این سه سوال اکتفا میکنم.

پاسخ سوال اول (ماهیت شعور کیهانی چیست؟)

شبكه‌ي شعور كيهاني، مجموعه‌ي هوش، خِرد و يا شعور حاكم بر جهان هستي است كه به آن آگاهي نيز گفته مي‌شود و يكي از سه عنصر موجود در جهان هستي است. سه عنصر فوق عبارت است از: ماده، انرژي و آگاهي(انسان از منظری دیگر ص 75)

طبق این گفته طاهری شعور کیهانی پدیده ای ماورایی و متعالی نیست بلکه کاملا مادی و فیزیکال است.که در بستر تبیین های فیزیکی و مادی تعریف می شود واصلی ترین منبع عرفان حلقه که به بررسی و تبیین شعور کیهانی پرداخته کتاب انسان از منظری دیگر است که از ص 25 تا 48 به تبیین فیزیکی شعور کیهانی اختصاص دارد:

"ساختار اصلی جهان مادی،آگاهی یا شعور است که ماده و انرژی از آن بوجود آمده،بنابراین در هر لحظه سه عنصر در جهان هستی وجود دارد:آگاهی،ماده،انرژی"(انسان از منظری دیگرص 32)

طبق این تعاریف شعور کیهانی یکی از سه عنصر تشکیل دهنده جهان مادی است،که قابل تبدیل شدن به یکدیگر را هم دارند:

"هریک از این سه عنصر قابل تبدیل شدن به یکدیگر هستند یعنی ماده و انرژی و آگاهی می توانند به یکدیگر تبدیل شوند(انسان از منظری دیگرص 32)

مشاهده میکنید شبکه شعور کیهانی عنصری کاملا مادی است نه متعالی و ملکوتی،نکته قابل توجه این است که شبکه شعور کیهانی نامی جدید از خدا نیست که کسی تصور نکند نزاع،نزاع لفظی است چون طاهری این شبکه را مخلوق خدا معرفی می کند:

"نظر به اینکه هوشمندی حاکم بر جهان هستی می بایستی خود از جایی ایجاد شده باشد و در اختیار منبعی باشد این منبع که صاحب این هوشمندی است را خدا می نامیم"(عرفان کیهانی ص61)

تا اینجا نتیجه میگیریم شعور کیهانی یکی از مخلوقات خداست واز اجزای جهان مادی است که قابلیت تبدیل به ماده و انرژی را داراست.

اما طاهری تعاریفی دیگری هم برای این هوشمندی یا شبکه شعور کیهانی بیان کرده است:

"هر بخش از جهان خلقت، به‌واسطه‌ي كارگزاراني تحقق و نظام مي‌يابد. اگر اين كارگزاران را ملك بناميم، خود ملائك در جهان دوقطبي به چهار گروه تقسيم مي‌شوند:

1-ایجاد قوانین حاکم بر جهان هستی

2-اجرای قوانين حاكم بر جهان هستي

3-نگه داشتن ستون های عرش الهی در جهان هستی

4-آشکار کردن نتيجه‌ي قوانين حاكم بر جهان هستي

در اين جهان دوقطبي، سرمنشأ تدبير امور ملكي است كه با به عهده داشتن نقش اول(ایجاد قوانین حاکم بر جهان هستی) سه دسته دیگر را اداره می کند.. اين ملك كه مجموعه‌ي هوشمندي حاكم بر جهان هستي است در این جهان به صورت دو هوشمندی مثبت و منفی نمایان میشود.، جاري كردن فيض الهي در اين مجموعه‌ي بي‌كران را نيز به‌عهده دارد.

نام آشناي اين ملك، «روح‌القدس» است و از آن با عنوان «هوشمندي الهي» نيز مي‌توان ياد كرد. برقراري هر اتصالي با خداوند، موجب جريان فيض رحماني او مي‌شود كه از طريق اين كارگزار اعظم هستي (روح‌القدس)، آن (اتصال) را به نتيجه وثمرمخصوص آن خواهد رساند

به اين ترتيب، انسان در همه‌ي تحولات عرفاني و دريافت همه‌ي ادراكات و آگاهي‌هاي تعالي‌بخش، مرهون وجود اين ملك بلندمرتبه است و به عبارتي، در همه‌ي تجارب عرفاني حاصل از ارتباط با خدا، از حضور و نقش هوشمندي حاكم بر جهان هستي بهره‌مند مي‌شود"0(انسان و معرفت ص89)

این هوشمندی یا شبکه شعور کیهانی ملکی است که روح القدس نامیده می شود و تدبیر و اداره جهان دو قطبی را در دست دارد.جاری کننده فیض الهی است و آگاهی های به دست آمده در اتصال توسط این ملک انجام می شود.علاوه بر ینکه وظیفه درمان بیماری هم دارد.

با توجه به این دو تعریف روح القدس(هوشمندی یا شعور کیهانی) عنصری مادی است که قابلیت تبدیل به ماده وانرژی را دارد و اداره کننده جهان هستی و ایجاد کننده قوانین حاکم بر جهان هستی است و در اتصال به این ملک مرتبط می شوند.و خدا فقط خالق این هوشمندی و صاحب آن است.

تا اینجا سوال اول به اختصار جواب داده شد

پاسخ به سوال دوم(-آیا شعور کیهانی مفهومی دینی است؟در صورت مثبت بودن پاسخ با کدام مفهوم دینی قابل انطباق است؟)

در قرآن مفهومی به نام شعور قرآنی مطرح است که حقیقتی ملکوتی است و به بعد الهی و فرافیزیکی اشیاء مربوط می شود و تمام هویت آن تسبیح و ستایش خداست.بزرگ ترین تفاوت شعور کیهانی با شعور قرآنی در این است که شعور قرانی حقیقتی معنوی است و همه انسان ها به آن مرتبط نمی شوند و نجوای تسبیح موجودات را نمی شنوند همانطور که در آیه 44 سوره اسراء آمده:

سوره الإسراء

تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَكِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا [44] هفت آسمان و زمين و هر چه در آنهاست تسبيحش مى‌كنند و هيچ موجودى نيست جز آنكه او را به پاكى مى‌ستايد، ولى شما ذكر تسبيحشان را نمى‌فهميد. او بردبار و آمرزنده است. (44)

شعور قرآنی حقیقتی است که فقط کسانی می فهمند که با تزکیه و تقوا،مراحلی از معرفت او را طی می کنند و نور خدا به دلشان بتابد.در حالی که درباره شعور کیهانی آمده:

همه‌ي انسان‌ها مي‌‌توانند در هوشمندي و شعور حاكم بر جهان هستي به توافق و اشتراك نظر رسيده، پس از آزمايش و اثبات آن، به صاحب اين هوشمندي كه خداوند است، پي برده؛ تا اين موضوع، نقطه‌ي مشترك فكري بين همه‌ي انسان‌ها شده و قدرت و تحكيم پيدا كند. بنابراين، عامل مشترك و زيربناي فكري بين انسان‌ها، شعور حاكم بر جهان هستي و يا شعور الهي است. در اين تفكر و بينش، اين عامل مشترك «شبكه‌ شعور كيهاني» ناميده مي‌شود(انسان از منظری دیگر ص 31)

درواقع شعور کیهانی پدیده ای است که تبیین فیزیکی دارد امکان آزمایش آن برای همه هست و همه می توانند بر سر آن به اشتراک نظر برسند که این با شعور قرآنی در تقابل است.

سوال مهم این است که طاهری هیچ استدلال روشنی برای اثبات شعورکیهانی مطرح نمی کند پس چطور همه انسان ها می توانند در آن به اشتراک نظر برسند فقط توصیه می شود به طور عملی آن را تجربه کنند.

پس شعور کیهانی شعور مدنظر قرآن نیست

پاسخ سوال سوم:( وظیفه وکارکرد های شعور کیهانی چیست؟)

"عاملی که به بی نهایت حرکت موجود در جهان هستی جهت داده است به گونه ای که از میان همه حرکت ها،سیستمی کاملا سامان دار و هدفمند تجلی پیدا کرده وجودعاملي هوشمند است؛ كه قادر است تشخيص دهد هر حركتي در چه جهتي و به چه صورتي بايد انجام شود تا نتيجه‌ي نهايي آن بتواند سيستمي هماهنگ، هدفمند و گويا باشد. بنابراين، ماده و انرژي و يا به‌عبارت ديگر ساختار جهان هستي، از هوشمندي و يا شعور یا آگاهي به‌وجود آمده است."(انسان از منظری دیگر ص 30)

جهان هستی مادی از حرکت آفریده شده است.هر حركتي نيز نياز به محرّك و عامل جهت‌دهنده دارد. اين عامل، آگاهي و يا هوشمندي حاكم بر جهان هستي است كه آن را «شبكه‌ شعور كيهاني» مي‌ناميم(انسان از منظری دیگر ص 31)

این کارکردی است که طاهری برای شعور کیهانی مطرح میکنه