کليه حقوق اين سايت متعلق به وبسايت خبري-تحليلي فرقه نیوز مي باشد و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید : "ایران سامانه"
طراحی و تولید : "ایران سامانه"
حجاب فردی است یا اجتماعی؟
لیالی در ابتدا گفت: در این مدت افراد زیادی درمورد قانون حجاب و اساسا خود موضوع حجاب صحبت کردند. طرفداران و مخالفان حجاب هر یک سعی کردند با تئوریزه کردن نظرات خود و به میدان آوردن انگاره‌هایشان به وسیله کتاب، مقاله، فیلم، مناظره و... نظر مطلوب خود را با پشتوانه فرهنگی و اندیشه‌ایِ جدی به دیگران معرفی کنند. اما باز هم جا دارد درباره این موضوع سخن بگوییم که آیا حجاب امری شخصی است یا یک مسأله فردی است؟ پاسخ به این سؤال بحثی مفصل را طلب می‌کند اما تا همین حد کفایت می‌کند که اساساً بروز و اعمال حجاب در «اجتماع» و «جامعه» است، یعنی شخص در تنهایی یا محیط خصوصی خود ملزم به حفظ حجاب نیست و قرار هم نیست، نسبت به آن نظارتی صورت بگیرد، اما وقتی موضوع اجتماعی شد؛ قطعاً حجاب در آن معنا پیدا می‌کند.
بی حجابی نوعی بی‌اخلاقی اجتماعی است
وی افزود: به تعبیر دیگر اگر بخواهیم گفته بالا را تقریر کنیم باید بگویم که حجاب در اندرونی افراد یک امر شخصی است اما وقتی پای جامعه به میان آمد، یک «حق اجتماعی» و رعایت آن یک ضرورت شرعی است. وقتی در جامعه اسلامی قرار شد قوانین شرعی در جامعه پیاده شود و حکومت پی جامعه‌سازی دینی برود، طبیعی است که رعایت حجاب تبدیل به یک الزام قانونی شده و تعدی از آن جرم به حساب می‌آید.
لیالی اضافه کرد: جرم‌انگاری بی‌حجابی یعنی حکومت حق این را دارد به دلیل تعدی از رعایت حجاب، شخص خاطی را تعزیر کند. از طرفی، بی‌حجابی در جامعه ما نوعی هنجارشکنی و رفتار ضداخلاقی است؛ بنابراین از این جهت هم حاکمیت حق دخالت دارد. به عبارتی یکی از وظایف دولت حفظ انسجام هنجاری و اخلاقی در جامعه است، پس اگر در جامعه ما نوعی بی‌اخلاقی دیده شد، حکومت حق برخورد با آن را دارد.
سکولاریسم دینی در فتنه حجاب خود را نشان داد
این استاد مطالعات جریان‌شناسی اشاره کرد: ما ناگزیر به ایجاد یک جامعه‌سازی در کشور هستیم تا آن را بنا به الگوی ارزشی و الهی خود بسازیم. متأسفانه در فتنه اخیر برخی آن دست دخیل در موضوع را ندیدند. چیزی که با محوریت «زن‌زندگی آزادی» ۵ ماه کشور را در التهاب فروبرد، تقابل با جامعه‌سازی دینی و اسلامی بود. برهنگی و بی‌حجابی زنان ما، تنها یک موضوع فرهنگی و اجتماعی به حساب نمی‌آید، بلکه دشمن با هزینه خود داشت یک پروژه امنیتی و سیاسی را پیگیری می‌کرد.
وی گفت: برخی از خواص و چهره‌های برجسته جامعه ما هم که بعضاً در طیف متدینین بودند نه تنها نسبت به این وضع واکنش منفی نشان ندادند بلکه با اشاعه دیدگاه رحمانی و تساهل‌گرایانه به اسلام آن را تئوریزه کردند و آبی را در آسیاب دشمن ریختند. در ماجرای حجاب سکولاریسم دینی خود را نشان داد که چگونه در برابر قرائت رسمی دین ایستاده و با آن سر ستیز دارد. /انتهای پیام