با حقه های حلقه بیشتر آشنا شویم / تفسیر غلط از قرآن

فرقه نیوز-بخش عرفان های نوظهور، در قرآن آمده است: مَا يَكُونُ مِن نجَّْوَى‏ ثَلَاثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمْ وَ لَا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمْ وَ لَا أَدْنىَ‏ مِن ذَالِكَ وَ لَا أَكْثرََ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَ مَا كاَنُواْ  (مجادله/7) هيچ سه كس با هم نجوا نكنند مگر آنكه خداوند چهارمين آنهاست و هيچ پنج كس نباشند مگر آنكه خداوند ششمين آنهاست. و نه كمتر از اين- هر جا كه باشند- و نه بيشتر از اين، مگر آنكه خدا با آنهاست.

عرفان حلقه معتقد است: این آیه بیانگر این است که اگر کسی نتواند اتصال فردی را تجربه کند، از طریق حلقه به اتصال برقرار می کند و به وحدت جمعی رسیده در این صورت خداوند نیز با آنها خواهد بود. اگر دو نفر باشند، سوینشان خداوند است و اگر چهار نفر، پنجمینشان خداوند خواهد بود.

از این سخن نتیجه می گیرند که راه اتصال به خداوند مسیر حلقه است چرا خداوند در حلقه این افراد حضور دارد. این در حالی است مراد خداوند در این آیه منافقین  هستند، که دور هم جمع می شدند و سخن به نجوا می کردند.

آیه بعد از این آیه، در مذمت و توبيخ منافقان و بيمار دلانى كه با وجود نهى شدن از نجوى، باز هم نجوى مى‏كردند آمده است: أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوى‏ ثُمَّ يَعُودُونَ لِما نُهُوا عَنْهُ ...(مجادله/8) آيا نديدى چگونه آنها كه از نجوى نهى شدند دوباره عمل نكوهيده خود را تكرار كردند، و هم چنان مؤمنين را محزون مى‏كنند.

سياق آيات دلالت دارد بر اينكه در بين جمعى از منافقين و بيماردلان از مؤمنين نجوى كردن عليه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و مؤمنين حقيقى شايع شده بوده، و سخنان بيخ گوشيشان پيرامون گناه و دشمنى و نافرمانى از آن جناب بوده تا به اين وسيله مؤمنين واقعى را آزار دهند، و آنها را محزون كنند، و گويا بر اين عمل اصرار هم مى‏ورزيدند، حتى از نهى خدا هم منتهى نشدند، لذا اين آيات نازل شد.

بنابراين، آيه مورد بحث مذمت و توبيخ غيابى از ايشان است، و در آن روى سخن را متوجه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) كرد، و مستقيما با خود آنان سخن نگفت، تا بيشتر تحقيرشان كرده باشد و بفهماند اهل نجوى لياقت آن را ندارند كه به شرف همكلاسى و خطاب خدا مشرف شوند، و امرشان هم آن قدر اهميت ندارد كه خداى تعالى به خاطر آن روى سخن با ايشان كند. (ترجمه الميزان، ج‏19، ص: 324)